Heinz Paus: - Widzimy, że Kościół katolicki w Norwegii jest pełen życia
Obraz
WSPÓLNA CELEBRACJA:Międzynarodowa organizacja na Mszy w katedrze św. Olafa 18 września podczas wspólnej celebracji. Od lewej: ks. Øystein Lund, irlandzki dominikanin o. Paul Murray z Rzymu, proboszcz parafii o. Carlo Borromeo Le Hong Phuc i diakon Sindre-Jacob Bostad oraz z Bonifatiuswerk w Niemczech: dr Alfred Hoffmann i dr Martin Schomaker. Zdjęcie: Ragnhild H. Aadland Høen
Kiedy widzisz ogromne wpłaty pieniężne od zwykłych katolików w Niemczech dla parafii i klasztorów w Norwegii, zdajesz sobie sprawę, że Kościół katolicki jest tak naprawdę jednością, Kościołem powszechnym.
Tekst: Ragnhild H. Aadland Høen Tłumaczenie: Marta Tomczyk-Maryon
NOWA FASADA: Bonifatiuswerk wsparł renowację fasady
katedry św. Olafa. Zdjęcie: Petter T. Stocke-Nicolaisen
Obraz
Trudno znaleźć kościół lub klasztor w Norwegii, który nie otrzymałby od Bonifatiuswerk hojnych wielomilionowych darowizn. Tylko w ciągu ostatnich pięciu lat Kościół katolicki w Norwegii dostał od niemieckich darczyńców 103 miliony koron norweskich. Zarząd organizacji przyjechał do Norwegii, aby zobaczyć niektóre rezultaty tej pomocy.
Gdyby zarząd stowarzyszenia Bonifatiuswerk zamierzał odwiedzić w Norwegii wszystkie projekty, na które przekazał pieniądze, musiałby podróżować tygodniami po całym kraju. Dysponując tylko trzema dniami, ograniczono wizytę do obszaru Oslo.
Lista wspartych przez niemieckich katolików projektów, które odwiedzili przedstawiciele Bonifatiuswerk:
Klasztor św. Dominika, Majorstuen: 5,1 mln NOK na gruntowną renowację klasztoru, z przestawieniem na ogrzewanie geotermalne i wymianą instalacji elektrycznej, okien, łazienki i kuchni.
Dom św. Katarzyny, Majorstuen: 612 000 NOK na planowanie nadchodzących prac budowlanych. Podczas wizyty zarządowi przedstawiono plany rozbudowy nowego piętra. Symboliczne wsparcie otrzymuje program „Praktyka na Północy”, który oferuje młodym Niemcom możliwość wolontariatu w Domu św. Katarzyny.
Parafia św. Elżbiety, Eikeli: 3,7 mln NOK na remont plebanii, biura parafialnego i innych pomieszczeń.
Kościół NMP, Stabekk: 5,8 mln NOK na remont mieszkań księży i centrum parafialnego.
Parafia św. Jana Ewangelisty, Oslo: 2,4 mln NOK na zakup mieszkania dla księży i trzech samochodów.
Katedra św. Olafa w Oslo: 2,1 mln NOK na pilną modernizację elewacji, gdy kamienie zaczęły spadać z elewacji i stanowiły zagrożenie dla przechodniów.
Rezydencja biskupa i plebania generalna, Oslo: 3,6 mln NOK na remont i modernizację sześciu mieszkań.
Seminarium św. Eysteina: 10,4 mln NOK na odbudowę założonego w 2009 r. seminarium.
Parafia św. Hallvarda, Oslo: 4,6 mln NOK na naprawę dachu i elewacji.
Parafia św. Gudmunda, Jessheim: 11 mln NOK na zakup nieruchomości oraz budowę kościoła i pomieszczeń parafialnych z biurami i mieszkaniami dla księży.
Obraz
HOJNI DARCZYŃCY: Od lewej: dyrektor Bonifatiuswerk Ingo Imenkämper, członkowie zarządu dr Martin Schomaker, Bernd Duhn, dr Alfred Hoffmann, Michael Hänsch, Uta Raabe, dr Annegret Beck, Caroline Freifrau von Ketteler i Klaus Henke, prezes Heinz Paus i jego żona Sabine Paus. Zdjęcie: Ragnhild H. Aadland Høen
Hojne dotacje
Prezes Heinz Paus mówi, że minęło 170 lat od założenia stowarzyszenia Bonifatiuswerk. Zadaniem stowarzyszenia było wówczas udzielanie pomocy finansowej katolikom przebywającym w diasporze w protestanckich częściach Niemiec. Pieniądze zbierano jako dary wśród wiernych na katolickich terenach Niemiec. Tak jest do dzisiaj, ale pieniądze są rozdawane w inny sposób niż wcześniej. Obecnie tylko 70 proc. środków trafia do Niemiec, a ok. 30 proc. wspiera „Kościół na Północy”.
- W 1975 roku Papież poprosił nas o poszerzenie naszego obszaru pomocy o region nordycki. W 1995 roku rozszerzyliśmy działalność o dodatkową pomoc Kościołowi w krajach bałtyckich – wyłączając Litwę, która jest krajem katolickim. Pieniądze, które trafiają do „Kościoła na Północy” są zbierane poprzez prezentowanie różnych projektów członkom Bonifatiuswerk i pytanie ich o konkretną darowiznę na nie. Ponadto otrzymujemy prezenty testamentowe – mówi prezes.
Każdego roku Bonifatiuswerk zbiera w ten sposób 120 - 130 mln NOK. Stowarzyszenie jest cywilne i nie otrzymuje pieniędzy od państwa. Ponadto wszyscy niemieccy księża przekazują jeden procent (1%) swojej pensji na rzecz organizacji Diaspora Kommissariat. Od 2014 roku obie organizacje współpracują przy pomocy finansowej dla katolików w diasporze.
– Jesteśmy bardzo wdzięczni za hojne i znaczące wsparcie Bonifatiuswerk dla naszych norweskich projektów przez wiele lat. Ich dary pomagają budować Kościół katolicki w Norwegii i umożliwiają katolikom w tym kraju wspólne przeżywanie wiary - mówi bp Bernt I. Eidsvig.
WZIĄĆ ODPOWIEDZIALNOŚĆ: - Kościół katolicki w Norwegii jest pełen życia. Tu łączą się, zbierają ludzie z wielu narodów, wspólnie się modlą, śpiewają i tworzą wspólnotę parafialną. Wierni w Norwegii są bardzo zaangażowani w Kościele i sami podejmują odpowiedzialność - mówi prezes niemieckiej organizacji darczyńców Bonifatiuswerk Heinz Paus w. Zdjęcie: Ragnhild H. Aadland Høen
Obraz
- Kościół pełen życia
To właśnie te dwie organizacje tylko w ciągu ostatnich pięciu lat przekazały łącznie 103 miliony koron katolickim diecezjom w Norwegii. W tym czasie, dzięki milionowemu wsparciu niemieckich katolików wzniesiono nową katedrę św. Olafa w Trondheim oraz Tautra Mariakloster – by wymienić tylko dwa największe i najbardziej znane projekty budowlane ostatnich pięciu lat. W najbliższych latach nowy klasztor w Munkeby otrzyma również duże sumy od wiernych w Niemczech.
– Oczywiście jesteśmy bardzo dumni, że przez ostatnie dziesięć lat mogliśmy pomóc w budowie nowej katedry w Trondheim, a także nowych klasztorów w Tautra i Munkeby. Podczas odwiedzin wszystkich projektów w okolicach Oslo, odnieśliśmy wrażenie, że fundusze zostały dobrze wykorzystane. W kościołach, które odwiedziliśmy, byliśmy pod dużym wrażeniem zaangażowania parafian w ich parafiach. Są aktywni w projektach budowlanych, a także w granicach swoich możliwości pomagają finansowo. Było to szczególnie widoczne podczas naszej wizyty w parafii św. Gudmunda z bardzo udaną budową nowego kościoła w Jessheim – powiedział Paus.
– Jak wygląda sytuacja Kościoła katolickiego w Norwegii, widzianego z katolickiego serca Niemiec?
– Widzimy, że Kościół katolicki w Norwegii tętni życiem. Gromadzicie ludzi z wielu narodów, którzy wspólnie się modlą, śpiewają i tworzą wspólnotę parafialną. Razem kształtujecie Kościół. W Niemczech członkowie Kościoła są w większym stopniu „konsumentami”. Ujęło nas spotkanie przy kawie po nabożeństwie, kiedy siedzicie razem przy kawie i ciastku i pielęgnujecie społeczność. Nasze lokalne społeczności mogą się z tego uczyć. Wierni w Norwegii są bardzo oddani Kościołowi i sami biorą na siebie odpowiedzialność. Możemy czerpać inspirację z kościoła w Norwegii – mówi zadowolony prezydent Heinz Paus.
AKTUALIZACJA: Klasztor św. Dominika w Neuberggaten zmodernizował m.in. ogrzewanie, łazienkę i salę wykładową przy wsparciu Bonefatiuswerk. Zdjęcie: Petter T. Stocke-Nicolaisen
Obraz
103 mln NOK dla Norwegii
W ciągu ostatnich pięciu lat Kościół katolicki w Norwegii otrzymał od katolików niemieckich łącznie 103 miliony koron norweskich. Fundusze pochodzą zarówno od zwykłych katolików przekazujących pieniądze stowarzyszeniu Bonifatiuswerk, jak i od księży niemieckich poprzez organizację Diaspora-Kommissariat. Fundusze są rozdzielane w następujący sposób:
Wsparcie z Bonifatiuswerk 2017 – 2021:
Diecezja Oslo: 14,2 mln NOK (1 395 230 EUR)
Prelatura Trondheim: 6,0 mln NOK (589 450 euro)
Prelatura Tromsø: 4,8 mln NOK (474 200 euro)
Razem: 25 mln NOK (2 458 880 EUR)
Wsparcie od organizacji Diaspora-Kommissariat 2017 – 2021:
Diecezja Oslo: 49,8 mln NOK (4 888 790 euro)
Prelatura Trondheim: 12 mln NOK (1 175 827 euro)
Prelatura Tromsø: 16,3 mln NOK (1 604,041 EUR)
Razem: 78,1 mln NOK (7 668 658)
Obraz
ZARZĄD ORGANIZACJI I GOSPODARZE: Od lewej: dyrektor Bonifatiuswerk Ingo Imenkämper, członkowie zarządu Klaus Henke, dr Annegret Beck, Uta Raabe, Caroline Freifrau von Ketteler, dr Alfred Hoffmann, Bernd Duhn, Michael Hänsch, wikariusz generalny Oslo Catholic Diecezja o. Huynh Tan Hai, prezydent Heinz Paus, jego żona Sabine Paus, członek zarządu dr Martin Schomaker i kapelan biskupa Bernta Eidsviga o. Tao Nguyen. Zdjęcie: Ragnhild H. Aadland Høen
