"Znajduję radość i otuchę, gdy spoglądam wstecz na życie Olafa i na zmianę wiary, jaką jego panowanie i śmierć przyniosły naszemu krajowi. Mamy też powód, by patrzeć w przyszłość, ponieważ Olaf pozostaje naszym rzecznikiem i orędownikiem przed Bogiem" - powiedział bp Eidsvig w swojej homilii w katedrze Nidaros. Zdjęcie: Jan Erik Kofoed
29 lipca Kościół katolicki w Norwegii oraz Kościół Norwegii obchodziły swoje wielkie święto - wspomnienie św. Olafa. Król i patron Norwegii, któremu kraj w największym stopniu zawdzięcza wprowadzenie chrześcijaństwa każdego roku jest bohaterem obchodów, które odbywają się w Trondheim i Stiklestad.
Każdego roku olsok , czyli dni patrona Norwegii obchodzone są uroczyście i przyciągają dużą ilość pielgrzymów. Na uroczystości składają się Msze św. i wykład, którego bohaterem jest król Olaf II Haraldsson znany jako św. Olaf.
Olsok
W starym kościele w Stiklestad, w miejscowości gdzie w roku 1030 miała miejsce bitwa, w której zginął św. Olaf, była sprawowana Msza pontyfikalna; odprawił ją biskup Bernt Edsvig.
Filmową relację z Mszy w Stiklestad obejrzysz poniżej
Podczas olsok wygłaszany jest również specjalny wykład poświęcony patronowi Norwegii. W tym roku przedstawił go historyk Ole Rikard Høisæther, który jest autorem książki Sankt Hallvard. Helgen og symbol (Św. Halvard. Święty i symbol). Norweski historyk wygłosił wykład zatytułowany Hellig Olav og Hellige Hallvard - forbundet gjennom kristentro og slektsbånd (Święty Olav i święty Hallvard - połączeni wiarą chrześcijańską i więzami rodzinnymi).
Tu znajdziesz filmową relację – skrót tego wystąpienia
Missa pontificalis w Nidaros
Centralną częścią olsok jest uroczysta Msza św. sprawowana w katedrze Nidaros w Trondheim. Mszę pontyfikalną odprawił biskup Oslo, który jest również administratorem apostolskim prelatury Trondheim Bernt Eidsvig.
Film z Mszy św. w katedrze Nidaros obejrzysz poniżej
Homilia biskupa Bernta Eidsviga wygłoszona 29 lipca 2020 podczas Mszy pontyfikalnej w katedrze Nidaros
Drodzy księża i osoby duchowne, drodzy wierni,
- szczególnie pozdrawiam tych, którzy dzisiaj zostaną ustanowieni lektorami i akolitami.
Od dawna jedną z przewidywalnych radości roku kościelnego jest to, że mogę świętować olsok w Trondheim i w Stiklestad. Od jedenastu lat jestem również odpowiedzialny za uroczystości w prelaturze i rosnącą liczbę pielgrzymów, którzy biorą w nich udział.
Trzeci rok z rzędu mówię, że to ostatni raz, kiedy mam taką odpowiedzialność i cieszę się oczekując na konsekrację biskupa elekta Erika Vardena, która odbędzie się 3 października 2020 roku. Odprawię Mszę św. za jego duchowe i praktyczne przygotowanie do przejęcia tej błogosławionej odpowiedzialności na stałe. Wiem, że to modlitwa, do której dołączysz! Otrzyma on nie tylko wielką odpowiedzialność; odpowiedzialność, jakiej może się podjąć dzięki waszej modlitwie i chęci współpracy. Zdolności do tego, co mogę potwierdzić, posiadacie.
Jeden z fenomenów corocznego olsok można znaleźć w komentarzach prasowych i w innych mediach. Niektóre z nich charakteryzują się wnikliwością historyczną i zrozumieniem, tego co oznacza świętość w ludziach; wielu korzysta jednak z okazji, by moralizować i stwierdzać, że Olav Haraldsson był brutalnym władcą i że jego świętość była czymś, co Kościół wymyślił, by wykorzystać to do własnych celów. Anachronizmy i zdrowy rozsądek są obce takiemu myśleniu. Najbardziej ekscentryczną propozycją jaka pojawiła się w tym roku jest propozycja zburzenia kościoła, w którym się obecnie znajdujemy.
„Jak wiecie, świętość Olafa wypełnia się w jego woli nawrócenia, od chwili, gdy został ochrzczony w Rouen, aż do śmierci w Stiklestad”.
Ci z was, którzy zgromadzili się tu dzisiaj na Mszy św. znają sprzeczności jakie występowały w życiu św. Olafa. Jak wiecie, świętość Olafa wypełniła się w jego woli nawrócenia, od chwili, gdy został ochrzczony w Rouen, aż do śmierci w Stiklestad. Zarówno chrzest jak i śmierć oznaczają odwrócenie się od tego, co było złe w jego życiu i nawrócenie do Boga poprzez skruchę, modlitwę i pokutę. Ta wola nie uwolniła go od grzechu, ale zawsze prowadziła z powrotem do przymierza chrztu. Gdybyśmy mieli zastosować bardziej nowoczesne pojęcie, to powiedzielibyśmy, że to mówi nam coś znaczącego o wzroście wiary w nim.
Znajduję radość i otuchę, gdy spoglądam wstecz na życie Olafa i na zmianę wiary, jaką jego panowanie i śmierć przyniosły naszemu krajowi. Mamy też powód, by patrzeć w przyszłość, ponieważ Olaf pozostaje naszym rzecznikiem i orędownikiem przed Bogiem. W tym roku mija 990 lat od bitwy pod Stiklestad. Innymi słowy, na przygotowania do jubileuszu w 2030 roku mamy jeszcze dziesięć lat, i jest to odpowiedni czas, aby je rozpocząć.
Olsok to największe święto w całym kraju, ale jubileuszowe obchody, które odbędą się w 2030 r. - podobnie jak te w 1930 r. będą miały miejsce w Trøndelag. Obiecuję wszelkie możliwe wsparcie ze strony Diecezji katolickiej Oslo. Inicjatywa i kierownictwo należą jednak do was, waszego biskupa i waszych księży.
„Nadal będziemy musieli się konfrontować z oburzonym i pozbawionym historycznego myślenia moralizatorstwem. Jeśli nie posiadamy solidnej wiedzy, jesteśmy bezsilni wobec takich rzeczy”.
Olsok 2030 dotyczy przede wszystkim świętego Olafa. On rozumiał swoje powołanie i wiarę zgodnie ze współczesnymi mu ideałami chrześcijańskimi. Olsok ma oczywiście wiele wspólnego z historią, ale nie umieszczamy Olafa i naszego chrześcijańskiego dziedzictwa w historii. Żyjemy z tym i w nim. Zrozumienie powołań i ideałów jest nie mniej ważne w naszych czasach.
Musimy zacząć od wiedzy na temat historycznego Olafa. Nadal będziemy musieli się konfrontować z oburzonym i pozbawionym historycznego myślenia moralizatorstwem. Jeśli nie posiadamy solidnej wiedzy, jesteśmy bezsilni wobec takich rzeczy. Z drugiej strony przykład i wstawiennictwo do św. Olafa nadal są rzeczywistością dla wielu Norwegów, http://www.katolsk.no/którzy nie są katolikami.
Podczas uroczystości Olsok w tym mieście w 1897 roku Bjørnstjerne Bjørnson wyraził słowami swój własny, a także popularny wśród ludzi kult Olafa. Te słowa są katolickie, chociaż nigdy nie miały charakteru wyznaniowego:
„Musimy zrozumieć, co [Olaf] znaczył dla każdego: lśniące wspomnienie z dzieciństwa, dobre schronienie, wstawiennictwo dla wszystkich ... Ziemia świętego Olafa bez Olafa, musi dla większości ludzi oznaczać kraj, który sam zdecydował się na śmierć. Kraj, z którego wyrwano serce”.
Bjørnson rozumiał, co Olaf znaczył w historii i dla współczesności. To będzie również nasz pierwszy projekt.
„Cieszymy się z tego, że możemy wspólnie świętować: Olaf jest naszym wspólnym dziedzictwem, ale tradycja i doktryna niestety nie”.
Kościół Norwegii miał wspaniałe i znaczące obchody święta Olafa w 1930 r. I obecnie już przygotowuje się do 2030 r.; zostaliśmy zaproszeni do współpracy. Jest to zaproszenie, które chętnie przyjmiemy, jednak nasza celebracja religijna i liturgiczna będzie katolicka. Cieszymy się z tego, że możemy wspólnie świętować: Olaf jest naszym wspólnym dziedzictwem, ale tradycja i doktryna niestety nie.
Rozpoczynamy obchody Olsok 2030, prosząc Najświętszą Dziewicę Maryję, Olafa i wszystkich znanych i nieznanych świętych naszego kraju o ich wstawiennictwo.
+ Biskup Bernt Eidsvig
Trondheim, Katedra Nidaros, 29 lipca 2020 r.
Czytaj kazanie biskupa po norwesku
Tu obejrzysz więcej zdjęć z Mszy pontyfikalnej w katedrze Nidaros
Czytaj więcej:
Wakacje w Norwegii 2020. Część 2: Pielgrzymka do Trondheim
Wakacje w Norwegii 2020. Część 4: Stiklestad